"Mayflower" to mały, drewniany żaglowiec. Dokładnie trójmasztowy galeon handlowy, na którym pierwsi angielscy kolonialiści tzw. pielgrzymi przybyli do Ameryki Północnej w 1620 roku. Było ich dokładnie 102. Większość kolonialistów na "Mayflower" to purytanie, przedstawiciele założonej w
roku radykalnej kongregacji separatystów, żądających bezwzględnej samodzielności dla każdej gminy religijnej. Pochodzili oni z wioski Scrooby w hrabstwie Nottingham. W 1607 roku założyli tam kongregację, która nie akceptowała władzy kościoła anglikańskiego. Na jej przywódców nałożono grzywny i kary więzienia. W 1608 roku w poszukiwaniu wolności religijnej trafili do Leyden w ówczesnych Zjednoczonych Prowincjach Niderlandów. Jednak i tu mimo większej tolerancji dla innowierców Anglicy czuli się nieswojo w miejskim otoczeniu i brakowało im samodzielności gospodarowania. Do 1620 wspólnota purytańskich radykałów powiększyła się o kolejnych emigrantów z Anglii. Jeden z przywódców wspólnoty, William Brewster, korzystając ze swoich kontaktów w Kompanii Wirginii uzyskał patent na osiedlenie się u ujścia rzeki Hudson. Latem 1620 roku wyruszyli na statku o nazwie "Speedwell" z Delfshaven niedaleko Rotterdamu do Southampton. Tam dołączyli do nich ich współwyznawcy na statku "Mayflower", który wcześniej pływał w rejsach handlowych wożąc wino pomiędzy Francją i Wielką Brytanią. Statek był w bardzo słabym stanie technicznym i po wypłynięciu 8 sierpnia z Southampton zaczął przeciekać. Obu statkom udało się dopłynąć do Cape Cod, gdzie część pielgrzymów zrezygnowała z dalszej podróży
i założyła kolonię Plymouth.
Ostatecznie 102 pielgrzymów i 30 osób załogi wypłynęło z portu w Plymouth 16 września 1620 roku, a do brzegu Ameryki przybyli 21 listopada 1620 roku. Obie daty podane są według kalendarza gregoriańskiego, według obowiązującego wówczas w Anglii kalendarza juliańskiego było to odpowiednio 6 września i 11 listopada.
Przed zejściem na lad wszyscy dorośli męscy osadnicy podpisali umowę zwaną "Mayflower compact" w której ustalili zasady funkcjonowania nowej społeczności. W kwietniu 1621 roku okręt powrócił do Anglii, zaś w roku 1624 wyszedł z eksploatacji i został prawdopodobnie rozebrany na opał. Formalnie ziemie osadnikom osiadłym w Plymouth przyznała Rada Nowej Anglii. Patent królewski na jej utworzenie uzyskał w 1621 roku Ferdinando Georges. Rada ta uzyskała do dyspozycji ziemie pomiędzy 40 a 48 równoleżnikiem.
Data przybycia przez "Mayflower" do brzegu Ameryki (21 listopada 1620) w miejscu dzisiejszego Plymouth została uznana za początek angielskiej kolonizacji w Nowej Anglii. Próby kolonizacji podejmowano już wcześniej, w 1607 roku w Wirginii założono osadę Jamestown, która w chwili przybycia Pielgrzymów liczyła około tysiąca mieszkańców. Jamestown z założenia było osadą handlową, Pielgrzymi zaś zakładali swą kolonię przede wszystkim z pobudek religijnych.
Ciekawy artykuł :)
OdpowiedzUsuń